معمای افزایش مصرف ایرانیان در مقابل سقوط سرمایه
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۶۲۹۰۱
محاسبات نشان می‌دهد مصرف سرانه حقیقی ایرانیان طی 16 سال گذشته با شیبی ملایم رو به صعود بوده است. این در حالی است که در همین بازه زمانی تولید سرانه در کشور تعریف چندانی نداشته است.
محاسبات نشان می‌دهد سرمایه سرانه ایرانیان در 10 سال گذشته نزدیک به 50 درصد کاهش یافته است. این در حالی است که مصرف سرانه در همین بازه زمانی نه‌تنها نزولی نبوده بلکه بالغ بر 21 درصد هم افزایش یافته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مصرف سرانه حقیقی ایرانیان در دو سال گذشته بالغ بر 18 درصد رشد را تجربه کرده، در حالی که رشد سرمایه سرانه در همین بازه زمانی تنها 3.6 درصد بالاتر رفته است. به بیان دیگر، سرعت رشد مصرف خصوصی ایرانیان در سال‌های 1400 و 1401 حدودا 5 برابر سرعت رشد سرمایه‌گذاری در کشور بوده است.
سیگنال تحریم ها به سرانه مصرفبررسیها نشان می‌دهد در برهه‌هایی که در کشور شاهد کاهش حجم اقتصاد و رشد اقتصادی منفی بوده‌ایم، سرمایه سرانه سقوط چشمگیری را تجربه کرده است، اما در همین حال مصرف سرانه با شیبی کاملا ملایم کاهش یافته است. به عنوان مثال در سال 90 با آغاز تحریم در فاصله سال‌های 90 تا 94 سرمایه سرانه کاهش بالغ بر 40 درصدی را متحمل شد، در حالی که مصرف سرانه در همین بازه زمانی تنها 7 درصد پایین‌تر آمد.
بر اساس محاسبات صورت‌گرفته، همبستگی رشد اقتصادی و تغییرات سرمایه سرانه در مقایسه با همبستگی رشد اقتصادی و تغییرات مصرف سرانه، بیشتر است. به بیان دیگر، میان سرانه سرمایه و مصرف سرانه، این سرمایه سرانه است که در مواجه با تغییرات تولید ناخالص داخلی واکنش بیشتری نشان می‌دهد. این امر از منظر اقتصاد کلان گویای چسبندگی مصرف در چرخه‌های رکود و رونق اقتصاد است.
مصرف و سرمایه‌گذاری در اقتصاد کلاناز منظر اقتصاد کلان، زمانی که فضای اقتصاد مه‌آلود می‌شود و نااطمینانی افزایش می‌یابد، مردم مصرف در دوره فعلی را به مصرف در دوره آتی ترجیح می‌دهند. به عبارت دیگر می‌توان گفت با افزایش نااطمینانی‌ها در اقتصاد، مردم برای فرار از ترس اینکه دیگر نتوانند در دوره‌های بعدی با کیفیت فعلی خرید کنند، مصرفشان را در زمان حال افزایش می‌دهند. البته جنس مصرف مردم در این مواقع عموما از نوع کالاهای بادوام است. پیش‌بینی می‌شود این دقیقا همان اتفاقی باشد که در دو سال اخیر رخ داده است.
محاسبات نشان می‌دهد مصرف سرانه حقیقی ایرانیان طی 16 سال گذشته با شیبی ملایم رو به صعود بوده است. این در حالی است که در همین بازه زمانی تولید سرانه در کشور تعریف چندانی نداشته است. بر این اساس می‌توان گفت که با وجود نوسانات اقتصادی در چندین سال گذشته، مردم تا جای ممکن سعی کرده‌اند سطح مصرف خود را حفظ کنند؛ اما به قیمت کاهش پس‌انداز.
از تقسیم مصرف به تولید ناخالص داخلی (سهم مصرف از حجم اقتصاد)، مصرف متوسط به دست می‌آید. از منظر اقتصاد کلان، مصرف متوسط رفتار ضدچرخه‌ای دارد. به بیان ساده‌تر، هر زمان که اقتصاد وارد رکود می‌شود و رشد منفی را تجربه می‌کند، سهم مصرف از حجم اقتصاد افزایش می‌یابد و هر زمان که وارد دوره رونق و رشد مثبت می‌شویم، سهم مصرف از حجم اقتصاد کاهش خواهد یافت.
بر اساس این نظریه مصرف دارای یک چسبندگی بوده و تغییر مصرف سریع و راحت رخ نمی‌دهد. از همین رو زمانی که رشد اقتصادیِ منفی به ثبت می‌رسد و حجم اقتصاد کوچک می‌شود، مردم در وهله اول فشار این رشد منفی را با کاهش پس‌انداز پاسخ می‌دهند و مصرفشان به اندازه کاهش حجم اقتصاد، کم نمی‌شود.
به بیان ساده‌تر، زمانی که اوضاع اقتصاد بد می‌شود و درآمد کاهش می‌یابد، مردم ابتدا پس‌انداز و سرمایه‌گذاری خود را کاهش می‌دهند و تا جای ممکن سعی می‌کنند میزان مصرف خود را کاهش کمتری بدهند و تغییرات سبد مصرفی‌شان را به حداقل برسانند.
بر این اساس، سرعت کاهش مصرف در زمان رکود، کمتر از سرعت کاهش حجم اقتصاد است که این امر موجب افزایش مصرف متوسط می‌شود. همچنین در زمان رونق سرعت رشد مصرف کمتر از سرعت رشد اقتصاد است که منجر به کاهش متوسط مصرف می‌شود. البته بالا و پایین شدن مصرف متوسط برای دوره‌های کوتاه‌مدت و سالانه است و در بلندمدت، مردم مصرف خود را با حجم اقتصاد تطابق می‌دهند و به یک نرخ مصرف متوسط تعادلی می‌رسیم.
بر اساس آخرین داده‌های منتشر شده از سوی مرکز آمار درباره تولید ناخالص داخلی ایران، رشد اقتصادی در پاییز سال گذشته 2.8 درصد به ثبت رسیده است. با خروج آمریکا از برجام از تابستان سال 97 رشد اقتصادی در کشور منفی شد و این روند تا پاییز سال 99 نیز ادامه پیدا کرد.
از زمستان بار دیگر رشد اقتصادی در کشور مثبت شد. از منظر اقتصاد کلان، مثبت شدن رشد پس از چندین فصل تجربه رشد منفی، دور از ذهن نیست؛ چراکه در دوران رکود حجم اقتصاد کوچک شده و با کوچک‌ترین تکانه مثبتی رشد اقتصادی به بالاتر از صفر می‌آید. البته روی کار آمدن جو بایدن در آمریکا نیز در همان برهه زمانی بر مثبت شدن رشد اقتصادی بی‌تاثیر نبوده و بررسی‌ها نشان می‌دهد دقیقا همزمان با نشستن بایدن بر صندلی ریاست جمهوری آمریکا، رشد اقتصادی بخش نفت در زمستان سال 99 بالغ بر 33 درصد بوده است.
روند مثبت رشد که در زمستان 99 آغاز شد، تا پاییز 1401 ادامه‌دار بود. همچنین همزمان با مثبت شدن رشد حجم اقتصاد کشور، مصرف خصوصی هم رشد بالایی را تجربه کرده است. میانگین رشد اقتصادی در سال 1400 حدود 4.4 درصد تخمین زده شده، این در حالیست که میانگین رشد مصرف در همین سال 12.7 درصد بوده است. همچنین در سال گذشته نیز میانگین رشد مصرف یا هزینه خصوصی مردم بالغ بر 4 درصد بیشتر از رشد اقتصادی برآورد شده است. بر همین اساس نیز سهم مصرف خصوصی از کیک اقتصاد ایران با به بالاتر از 50 درصد رسیده است. به بیان دیگر، بیش از نصفِ ارزش افزوده اقتصادیِ شکل گرفته در کشور، به مصرف خصوصی مردم می‌رسد.
مصرف سرانه در قلهبا تقسیم هزینه مصرف نهایی خصوصی بر جمعیت کشور، مصرف سرانه به دست می‌آید. همانگونه که گفته شد، از ارقام مصرف خصوصی و تولید سرانه اثر تورم گرفته شده و اعداد حقیقی است. بررسی‌ها نشان می‌دهد مصرف سرانه ایرانیان در سال 85 حدود 3 میلیون و 630 هزار تومان بوده که این رقم اکنون به نزدیکی 5 میلیون تومان رسیده است.
به بیان ساده‌تر، مصرف سرانه ایرانیان در طول 16 سال گذشته بالغ بر 37 درصد افزایش یافته، در حالی که تولید سرانه در کشور در طول همین بازه زمانی تنها 5 درصد بالاتر رفته است. بر اساس محاسبات صورت گرفته مصرف سرانه ایرانیان در 1401 به بالاترین حد خود در چندین سال گذشته رسیده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد با وجود اینکه در 16 سال گذشته تولید سرانه حقیقی ایرانیان نوسان داشته، مصرف سرانه حقیقی بسیار کم‌نوسان و با شیبی ملایم روندی صعودی را تجربه کرده است. برای مثال در سال 91 با آغاز تحریم‌ها علیه کشور، شاهد کاهش قابل توجه تولید سرانه در کشور بودیم، اما مصرف سرانه به مقدار بسیار کمی تغییر کرد. این اتفاق در سال 97 هم بار دیگر تکرار شد.
به طور کلی از دید اقتصادی کلان، زمانی که حجم اقتصاد دچار نوسان می‌شود مردم سعی می‌کنند مصرف خود را تا جای امکان در همان سطح قبلی حفظ کنند. به بیان ساده‌تر، زمانی که تولید سرانه یا درآمد سرانه نزولی می‌شود، مردم مصرفشان را کمتر از کاهش درآمدشان کاهش می‌دهند.
همانگونه که گفته شد، سرانه مصرف ایرانیان به بالاترین حد خود در چندین سال گذشته رسیده، حتی این شاخص از سال 96 هم بالاتر برآورد شده است. به عبارت دیگر با وجود اینکه قله تولید سرانه کشور در سال 96 به ثبت رسیده، تولید سرانه در 1401 از سال 96 پایین‌تر است، اما مصرف سرانه سال 1401 از مصرف سرانه سال 96 هم بالاتر است.
این امر نشان می‌دهد در چند سال اخیر بویژه در سال‌های 1400 و 1401 میل نهایی به مصرف در ایرانیان بالاتر رفته است. البته برآورد می‌شود که تمایل مصرف مردم بیشتر به سمت کالاهای با دوام بوده تا کالاهای مصرفی محض. سوالی که ایجاد می‌شود این است که چگونه با وجود شرایط بد اقتصادی، مصرف سرانه مردم بالا رفته است؟ این امر را می‌توان متأثر از چند عامل دانست:
برداشت اول؛ افزایش نااطمینانی و تاریک شدن آیندهبر اساس تئوری‌های مصرف در اقتصاد کلان، زمانی که شرایط آینده اقتصاد مبهم بوده و نااطمینانی از آینده افزایش می‌یابد، نرخ تنزیل ذهنی افراد بالا می‌رود. زمانی که نرخ تنزیل ذهنی بالاتر می‌رود، افراد برای مصرف در دوره فعلی ارزش بالاتر قائل می‌شوند تا مصرف در دوره‌های بعد. به بیان ساده‌تر زمانی که فضای اقتصاد مه‌آلود شده و پیش‌بینی مردم از آینده مبهم می‌شود، افراد ترجیح می‌دهند مصرفشان را در همین دوره فعلی انجام دهند.
برای مثال فرض کنید شما امسال احتیاج ضروری به خرید تلفن همراه ندارید، اما با توجه به شرایط اقتصادی ترس این را دارید که با این وضعیت تورمی و اقتصادی جامعه، آیا در سال آینده می‌توانید گوشی تلفن همراه خریداری کنید یا خیر؟ در چنین شرایطی احتمال دارد ترجیح دهید که نیاز مصرفی خود را در همین امسال تأمین کنید. همانگونه که گفته شد، عموما این نوع نیازهای مصرفی از نوع کالاهای مصرفی بادوام است.
برداشت دوم؛ نرخ بهره منفی، بالای جان اقتصادیکی از عوامل اصلی در تعیین مصرف بین دوره فعلی و آتی، نرخ بهره است. هرچه نرخ بهره بالاتر باشد تمایل افراد به پس‌انداز افزایش یافته و مصرف در دوره فعلی کاهش می‌یابد. نرخ بهره (سود) اسمی منهای نرخ تورم برابر با نرخ بهره حقیقی است. آنچه در اقتصاد اهمیت فراوانی دارد همین نرخ بهره حقیقی است که بازیگر بسیار مهمی در اقتصاد کلان است. با توجه به تورم‌های 50 درصدی حال حاضر در کشور و نرخ سود اسمی 22 درصدی، نرخ بهره حقیقی در کشور حدودا منفی 30 درصد است.
با توجه به اینکه نرخ بهره حقیقی در ایران شدیدا منفی است، مردم تمایل زیادی به پس‌انداز ندارند. البته در ایران با توجه به اینکه نرخ بهره اسمی توسط دولت‌ها دستوری تعیین می‌شود، نرخ بهره حقیقی در نظام بانکی و نرخ بهره حقیقی در اقتصاد کمی متفاوت است، اما در اصل موضوع آنچان تغییری به وجود نمی‌آید. همچنین با توجه به تورم بالایی در کشور وجود دارد، همواره ترس این وجود دارد که ارزش پولی که دست افراد است، دیگر در سال آینده پابرجا نخواهد بود.
برداشت سوم؛ کرونا و ایست مصرف در 99یک سناریو و دلیلی هم که می‌توان برای اوج‌گیری مصرف در دو سال اخیر برشمرد، کرونا است. عموما زمانی که بحران‌هایی مانند کرونا رخ می‌دهد مصرف خصوصی جامعه به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. از همین رو می‌توان گفت که ایست مصرفی که در سال 99 در کشور رخ داده بود، با عادی‌تر شدن شرایط به سال‌های 1400 و 1401 سرریز کرده است.
میانگین رشد اقتصادی در سال گذشته 3.3 درصد برآورد شده است. این در حالیست که میانگین رشد سرمایه‌گذاری ناخالص در 1401 حدود یک درصد بوده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد در سال گذشته، سرعت رشد انباشت سرمایه کمتر سرعت رشد اقتصاد بوده و در مقابل، سرعت رشد مصرف خصوصی به شکل قابل توجهی بالاتر به ثبت رسیده است. به عبارت دیگر در سال گذشته ارزش افزوده اقتصادی شکل گرفته در کشور، عمدتا به مصرف خصوصی مردم رسیده است.
به طور کلی وضعیت انباشت سرمایه در یک دهه گذشته وضعیت خوبی نداشته است. آمارها نشان‌دهنده این است که حجم حقیقی اقتصاد ایران در طول یک دهه تنها 10 درصد بزرگ‌تر شده، اما در مورد انباشت سرمایه اوضاع به شدت وخیم‌تر بوده است. حجم حقیقی انباشت سرمایه ناخالص از 170 هزار میلیارد تومان در سال 90 به حدود 100 هزار میلیارد تومان رسیده است.
به نظر می‌رسد در 10 سال گذشته که اقتصاد ایران حال مساعدی نداشته و به آن فشار زیادی وارد شده، عمده این فشار به بخش سرمایه‌گذاری منتقل شده است. به عبارت دیگر، با کوچک شدن حجم کیک اقتصاد ایران، بخش انباشت سرمایه با شدت بیشتری نسبت به سایر بخش‌ها نزولی شده است.
روند نزولی سرمایه سرانه در ایراناز تقسیم حجم حقیقی انباشت سرمایه بر جمعیت، سرمایه سرانه به دست می‌آید. این شاخص بیان می‌کند به طور متوسط به ازای هر ایرانی سالانه چه اندازه سرمایه‌گذاری در کشور صورت گرفته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد روند سرمایه سرانه در کشور در 16 سال گذشته پر نوسان بوده اما با توجه به اوضاع اقتصادی که در یک دهه گذشته در کشور تجربه کرده، روند سرمایه سرانه ایرانیان در کل روندی نزولی داشته است. روند سرمایه سرانه را در 16 سال گذشته می‌توان به چهار برهه تقسیم کرد:
روند صعودی برای 5 سال متوالیسرمایه سرانه حقیقی ایرانیان در سال 85 نزدیک به 2 میلیون تومان برآورد شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد از سال 85 تا 90، هر ساله سرمایه سرانه ایرانیان افزایش یافته و در سال 90 به قله خود در اقتصاد ایران رسیده است. اجرای طرح مسکن مهر در سال‌های پایانی دهه 80 و سرمایه‌گذاری صورت گرفته در بخش مسکن یکی از عوامل اصلی روندی صعودی انباشت سرمایه در سال‌های مذکور است.
آغاز تحریم‌ها؛ سقوط سرمایهگذاریدر ابتدای دهه 90 با آغاز دور نخست تحریم‌ها، اقتصاد ایران به شدت دچار مشکل شد، به گونه‌ای که تنها در عرض یک سال انباشت سرمایه در کشور بالغ بر 30 درصد کاهش یافت. به طور کلی تا سال 94 این روندی نزولی در سرمایه‌گذاری ادامه یافت، محاسبات نشان می‌دهد از سال‌های 90 تا 94 سرمایه سرانه ایرانیان بالغ بر 40 درصد کاهش پیدا کرد.
برجام و جهش در انباشت سرمایهدر تابستان سال 94 بود توافق برجام به امضا رسید. اثرات این توافق از سال 95 در کشور نمایان شد، به گونه‌ای که رشد اقتصادی به ثبت رسیده در سال 95 بالغ بر 14 درصد بود. این روند مثبت بودن رشد در سال 96 هم ادامه پیدا کرد. یکی از اثرات برداشته شدن تحریم، افزایش سرمایه‌گذاری در کشور است. از همین رو سرمایه سرانه ایرانیان در سال 96 نسبت به سال 94 افزایش 27 درصدی را تجربه کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهد عمده سرمایه‌گذاری در سال‌های مذکور در بخش ماشین‌آلات و تجهیزات بوده است.
ترامپ آمددر ابتدای سال 2017 میلادی بود که یک فرد جمهوریخواه بر مسند ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا نشست. همانطور که انتظارات منفی پیش‌بینی کرده بودند، در ابتدای سال 97 ترامپ از برجام خارج شد و تحریم‌ها علیه ایران برگردانده شد. از همین رو نیز اقتصاد ایران به شدت تحت تاثیر این رخداد قرار گرفت و رشد اقتصادی در کشور منفی شد. به تبع آن سرمایه‌گذاری و سرمایه سرانه نیز روندی نزولی به خود گرفت و این روند تا سال 99 ادامه یافت. محاسبات نشان می‌دهد سرمایه سرانه ایرانیان از سال 96 تا 99 حدود 31 درصد کاهش را تجربه کرد. در سال‌های 1400 و 1401 روند نزولی متوفق شد اما بهبود قابل ملاحظه‌ای در شاخص سرمایه سرانه دیده نمی‌شود.
همانگونه اقتصاد و تولید سرانه ایرانیان در یک دهه گذشته اوضاع مساعدی نداشته اما شرایط در مورد انباشت سرمایه و سرمایه سرانه به مراتب وخیم‌تر بوده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد علت اصلی این رخداد روند صعودی مصرف سرانه ایرانیان در همین بازه زمانی است.
اقتصادنیوز
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: مصرف سرانه ایرانیان بررسی ها نشان می دهد تولید سرانه در کشور محاسبات نشان می دهد همین بازه زمانی انباشت سرمایه ایرانیان در سال سرمایه سرانه سرمایه گذاری ساده تر نرخ بهره حقیقی رشد اقتصادی برآورد شده سال های 1400 و 1401 عبارت دیگر تجربه کرده اقتصاد ایران افزایش یافته سال گذشته ثبت رسیده سال گذشته مصرف در دوره میانگین رشد مصرف خود دهد مصرف رشد اقتصاد مصرف خصوصی حجم اقتصاد مصرف متوسط مصرف در دو همین رو دوره فعلی درصد کاهش دو سال سال اخیر سرعت رشد سهم مصرف تحریم ها رشد مصرف پس انداز بر اساس مثبت شد یک دهه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۶۲۹۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایران امنیت انرژی بالایی دارد اگر مصرف‌کننده بگذارد
سال‌های گذشته هنگامی که ترکیه قرارداد گازی ایران را به داوری برد و مدعی شد ایران توانایی تأمین گاز را حتی در داخل کشورش ندارد چه رسد به صادرات در آن هنگام داوری سوئیس این موضوع را رد کرد و از این جهت ایران به ترکیه جریمه‌ای پرداخت نکرد.
در اینکه ایران به عنوان یکی از بزرگترین دارندگان منابع گازی به شمار می‌آید و رتبه دوم ذخایر جهانی گاز را در اختیار دارد شکی نیست، اما با این وجود اخیراً برخی از کارشناسان انرژی مدعی شده‌اند ایران از نظر تأمین انرژی با مشکلاتی مواجه است که در این گزارش سعی کردیم به این مساله بپردازیم.
مصرف کنترل شود امنیت انرژی تأمین است
آنطور که کارشناسان انرژی می‌گویند دوران افت تولید از پارس جنوبی آغاز شده و قطری‌ها زودتر از ایران به دنبال سکو‌های فشار افزایی رفته‌اند.
مسؤولان وزارت نفت نیز امسال به دنبال ساخت این سکو‌های فشار افزایی رفته‌اند تا در تولید گاز از این میدان مشترک عقب نمانند.
در هفته گذشته نیز موضوع سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در بالادست صنعت نفت با حضور چندین شرکت خصوصی با وزارت نفت به نتیجه رسید و چند قرارداد توسعه‌ای به امضا رسید تا شاهد افزایش تولید گاز و نفت در سال‌های آینده باشیم. اما مسأله اصلی در امنیت انرژی تولید است یا مصرف؟
سقفی برای برداشت
محمد صادق مهرجو کارشناس انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه میزان تولید گاز در کشور ما به اندازه توانایی و سرمایه گذاری که تاکنون انجام شده است، گفت: بین سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ تنها در پارس جنوبی بالغ بر ۳۵ میلیارد دلار بالغ بر سرمایه گذاری انجام شده است و باید در نظر داشت که کشور‌ها همه منابع را در اختیار ندارند و مسأله‌ای که وجود دارد این است که برای منابع انرژی تجدید ناپذیر سقفی برای برداشت گذاشته شده است.
وی ادامه داد: زمانی که بهره برداری از منابع آغاز می‌شود در دوره ابتدایی توسعه قرار می‌گیریم و پس از آن با تولید از میادین مختلف به دوره حداکثر تولید می‌رسیم، دوره حداکثر تولید را می‌توان با تمهیداتی برای مدت زمان مشخصی نگه داشت و پس از آن دوران شروع افت تولید آغاز می‌شود که ما در این دوران هستیم.
به دوران افت تولید رسیده‌ایم
هدر رفت انرژی یکی از مقولاتی است که در سال‌های اخیر به مورد توجه قرار گرفته است، اما آنطور که باید و شاید به این موضوع پرداخته نشده است، زیرا که با افزایش تولید گاز باز هم کسری آن در زمستان‌های گذشته خود را به خوبی نشان داده که این مساله ریشه در مصرف بی رویه در بخش‌های مختلف دارد.
مهرجو با اشاره به اینکه پارس جنوبی از این جهت حائز اهمیت است که ۷۰ درصد از تولید گاز کشور مربوط به این میدان است و مابقی میادین ۳۰ درصد تولید گاز را تشکیل می‌دهند، خاطرنشان کرد: اکنون به حداکثر تولید در پارس جنوبی رسیده‌ایم و از این به بعد دوران شروع افت تولید است که نشانه‌های آن ظاهر شده است و علی رغم اینکه فاز ۱۱ پارس جنوبی را توسعه دادیم و تولید قابل توجهی به تولید گاز اضافه شد، اما متأسفانه شاهد آن هستیم که سال گذشته با وجود توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی و به رقم تولید ۱۵ میلیون مترمکعب در روز رسید تفاوت آن‌چنانی در تولید این میدان احساس نشد و تقریباً به اندازه سال گذشته‌اش بود که نشان دهنده آن است که افت تولید در سایر فاز‌ها آغاز شده است؛ و این موضوع باید به گوش مصرف کننده نیز برسد که این نعمت اگر درست استفاده نشود هرچقدر هم تولید شود بازهم کم است.
گاز ثروتی یکبار مصرف
گاز در زمره انرژی‌های تجدیدناپذیر قرار می‌گیرد برای همین است که بر استفاده بهینه آن تاکید می‌شود تا این نعمت خدادای برای نسل‌های آینده نیز باقی بماند، مهرجو هم صحه بر این موضوع می‌گذارد و می‌گوید: گاز یک ثروت یک بار مصرف و تجدید ناپذیر است، با اتمام این انرژی امکان جایگزینی وجود ندارد به همین علت تبدیل به ثروت می‌شود و هزینه توسعه زیر ساخت‌ها می‌شود مانند برق، صنعت، کشاورزی و… که منجر به ایجاد ارزش افزوده اقتصادی باشد.
وی ادامه داد: ما به اندازه‌ای که می‌توانیم و مخازن استعداد دارند تولید می‌کنیم البته ممکن است سرعت توسعه با کشور‌های رقیب کند‌تر باشد ولی این مساله اکنون هم وجود دارد البته ما در پارس جنوبی از قطر تولید بیشتری داریم چرا، زیرا مصرف بیشتری داریم.
مهرجو با اشاره به مصرف بی رویه و بالا بودن شاخص شدت انرژی کشور نسبت به تمام دنیا و سایر کشور‌های خاورمیانه، خاطر نشان کرد: در تمام کشور‌ها شاخص شدت انرژی رو به کاهش است و یا ثابت است در حالی که در کشور ما رو به افزایش است که علت آن پایین بودن قیمت تمام شده انرژی در کشور ما نسبت به سایر کشور‌ها است به همین دلیل کسی اهمیتی به بهینه سازی مصرف انرژی به خصوص در بخش‌های صنعتی نمی‌دهد.
باید مدیریت متمرکز انرژی داشته باشیم
وی با بیان اینکه ما باید یک مدیریت متمرکز انرژی داشته باشیم تا بتوانیم سیاست گذاری متمرکز و تنظیم‌گری متمرکز در بخش‌های مختلف داشته باشیم توضیح داد: این مدیریت می‌تواند منجر به هماهنگی و بهینه سازی متمرکز شود به عنوان مثال وزارت نفت که متولی امر تولید است نمی‌تواند در زمینه بهینه سازی سایر بخش‌های صنعتی و کشاورزی دخالتی داشته باشد به همین علت به نهادی فرادست نیاز داریم که امکان کنترل و هماهنگی همه این نهاد‌ها را داشته باشد.
این کارشناس انرژی اضافه کرد: متأسفانه شورای عالی انرژی کارکرد خود را از دست داده است، زیرا مخصوص سیاست گذاری است و دخالتی در هماهنگی، تنظیم‌گری و بهینه سازی ندارد و ما نیاز داریم که دائماً رصد کنیم که چه میزان انرژی تولید می‌شود و به کدام بخش چه مقدار می‌دهیم و هر بخش چه مقدار بهینه سازی کردند و چه میزان هدر رفت انرژی وجود داشته است.
مهرجو با اشاره به اینکه علاوه بر مصرف بالای انرژی در کشور هدر رفت فراوانی وجود دارد، اضافه کرد: گاز‌های فلز مصرف گزافی داشته‌اند، نیروگاه‌های حرارتی راندمان بالایی نداریم و در بخش خانگی که ۴۵ درصد گاز کشور مصرف می‌شود بخاری‌های گازی راندمان بالایی ندارد اگر بتوانیم از بخاری‌ها با راندمان بالا استفاده کنیم تا حدی این مشکل مرتفع می‌شود که آن هم باید دولت سرمایه گذاری کند و به صورت اقساط ماهانه بر روی قبوض گاز هزینه آن را از مردم دریافت کند، به همین دلیل نیازمند یک نهاد فرا دستگاهی برای مدیریت بخش‌های مختلف هستیم.
رعایت توازن تولید و مصرف انرژی به سرمایه گذاری خارجی نیاز دارد
تولید انرژی در کشور ما کم نیست، بلکه مصرف انرژی در ایران بسیار بالاست و باید تدبیری برای آن صورت بگیرد چرا که ایران به عنوان یکی از دارندگان منابع طبیعی گاز و نفت اقبال چندانی در صادرات گاز نداشته است چرا که همواره تولید و مصرف به یک اندازه و حتی ناتراز اند؛ این به معنی آن است که تعادل در مصرف وجود ندارد و آنگونه که باید و شاید سرمایه گذاری در این زمینه صورت نمی‌گیرد.
نرسی قربان کارشناس انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه ایران یکی از بزرگترین ذخایر گازی را دارا است، گفت: ایران از لحاظ تئوری می‌تواند به هاب انرژی تبدیل شود و سال‌های سال در رابطه با آن صحبت شده است، زیرا ایران یکی از بزرگترین ذخایر گازی جهان را دارا است.
وی ادامه داد: ایران از لحاظ جغرافیایی در منطقه‌ای قرار دارد که به چندین کشور مختلف راه دارد؛ اعم از کشور‌هایی که گاز دارند به همین جهت همواره بر سر این موضوع بحث بوده که ایران بتواند گاز را از کشور‌هایی نظیر ترکمنستان که گاز دارند دریافت و به ترکیه، هند و... بدهد که به دلیل تحریم‌ها امکان پذیر نبود.
به گفته این کارشناس تولید انرژی در کشور ما کم نیست، بلکه مصرف انرژی در کشور ما بسیار بالاست.
لزوم سرمایه گذاری برای افزایش تولید
سرمایه گذاری یکی از راه‌های افزایش تولید است حتی وزیر نفت هم به لزوم سرمایه گذاری ۲۰۰ میلیارد دلاری اذعان کرده بود، قربان هم همین نظر را دارد و می‌گوید: برای به تعادل رسیدن تولید و مصرف باید تولید گاز افزایش پیدا کند، زیرا گاز در سبد کشور ما سهم ۷۰ درصدی دارد و اگر بخواهیم تولید گاز را افزایش دهیم که برای تولید برق و سایر مصارف را پاسخگو باشد مستلزم سرمایه گذاری بیشتر است که مقدار آن بسیار بالاست و به گفته وزیر نفت ۲۰۰ میلیارد دلار برای سرمایه گذاری نیاز داریم.
به گفته قربان در صورتی که سرمایه گذاری صورت بگیرد باید سرمایه گذاری خارجی باشد تا پاسخگوی نیاز ما باشد.
راهکار‌های قیمتی به علت مسائل سیاسی وجود ندارد
قربان در رابطه با راهکار‌های بهینه سازی مصرف، خاطرنشان کرد: راه کار‌های مختلفی در این زمینه در نظر گرفته شده است که یکی از آنها قیمت گذاری است به گونه‌ای که قیمت انرژی را به جایی برسانند که صرفه‌جویی در آن بسیار جذاب شود که به علت مسائل سیاسی چنین امکانی وجود ندارد.
وی ادامه داد: راه کار‌های دیگری نظیر سرمایه گذاری وجود دارد و بهینه سازی به طوری که در خانه و ادارات حتی کارخانه‌ها سرمایه گذاری صورت بگیرد تا مصرف بهینه باشد و با توجه به اینکه سرمایه گذاری وجود نداشته این نوع از بهینه سازی هم میسر نشده است.
این کارشناس انرژی توضیح داد: سیاست‌های انرژی دولت مرتباً در حال تغییر است و هیچ زمان سیاست واحدی را در دولت‌ها مختلف نداشته‌ایم و همه این موارد دست به دست هم داده تا بهینه سازی به تعویق می‌افتد.
مصرف انرژی در منازل باید مدیریت شود
در بسیاری از کشور‌های جهان تنها از یک حامل انرژی استفاده می‌شود در صورتی که در کشور ما، برق و گاز به صورت همزمان در خانه‌های شهروندان وجود دارد که می‌تواند مهمترین ناترازی گاز باشد، حسن مرادی استاد دانشگاه و کارشناس انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه کشور ما یکی از پر مصرف‌ترین کشور‌های دنیا در مصرف گاز است، گفت: ما دومین کشور دارای ذخایر و منابع گازی هستیم، اما مصرف انرژی در کشور بسیار بالاست، که آن هم دلایل متعددی دارد.
وی ادامه داد: مهمترین دلیل مصرف بالای گاز در کشور ما به قبل از انقلاب باز می‌گردد، زمانی که لوله کشی گاز به صورت رایگان انجام شد مردم گمان بردند که گاز نعمتی لایزالی و پایدار است و خبر نداشتند در کشور‌هایی که لوله کشی گاز وجود دارد با چه سختی این گاز را به مصرف می‌رسانند بنابراین بر اساس عادت نامأنوس و بدون مطالعه مصرف گاز به شدت افزایش پیدا کرد.
غیراستاندارد بودن تجهیزات منجر به هدررفت انرژی می‌شود
این کارشناس انرژی یادآور شد: یکی از دلایل مهم هدر رفت انرژی در کشور را می‌توان بخاری‌های گازی غیر استاندارد عنوان کرد. بر اساس محاسبه‌ای که در دولت‌های یازدهم تا سیزدهم انجام شده است نشان می‌دهد ۲۵ میلیون بخاری در کشور وجود دارد که اکنون این تعداد بیش از ۲۵ میلیون بخاری است که منجر به هدر رفت گاز می‌شود.
مرادی با بیان اینکه متأسفانه هیچ مکانیزم صحیحی برای استفاده از بخاری وجود ندارد، یادآور شد: در بسیاری از روستا‌ها به علت بزرگ بودن خانه‌های روستایی ۵ تا ۶ بخاری در هر خانه مورد استفاده قرار می‌گیرد که در این صورت حجم بالایی از گاز مورد استفاده قرار می‌گیرد و دولت باید برای این موضوع تدبیری در نظر بگیرد.
این کارشناس انرژی توضیح داد: دولت یازدهم و دوازدهم بنا داشتند طی برنامه‌هایی با کمک شرکت بهینه سازی سوخت این ۲۰ میلیون بخاری فاقد استاندارد را اصلاح کنند، اما متأسفانه جز ۱۰ هزار بخاری نتوانستند بخاری بیشتری تولید کنند، زیرا قیمت بالایی داشت و هر کسی قدرت خرید آن را نداشت و حتی این ۱۰ هزار بخاری که با روش جدید ساخته شده‌اند به آموزش و پرورش هدیه شده است.
وی خاطرنشان کرد: علاوه بر بخاری‌های غیر استاندارد نانوایی‌های غیر استاندارد، فلر‌ها وموتورخانه‌های غیر استاندارد منجر به هدر رفت و پرتی گاز می‌شود به همین دلیل باید خود را با آخرین فناوری‌های روز دنیا تطبیق دهیم تا بتوانیم این ثروت خدادادی را به صورت بهینه استفاده کنیم.
بر اساس این گزارش دولت باید سیاست‌های غیر قیمتی را در نظر بگیرد و با جذب سرمایه گذار خارجی راهی برای حفظ این نعمت خدادادی برای نسل‌های آینده تدبیر کند درغیر این صورت در سال‌های نه چندان دور با بحران گاز روبرو خواهیم شد.
منبع: مهر
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود